بررسی و تبیین الگوی عوامل موثر بر رابطه بین تنیدگی و رفتارهای شهروندی سازمانی: رویکردی فراتحلیلی

تلاش برای بهبود عملکرد همواره به عنوان یک اصل و دغدغه اساسی مورد توجه مدیریت بوده است. از طرفی تنیدگی نیز به عنوان بیماری قرن، سالهاست که سلامت جسمی و روحی کارکنان و در نتیجه عملکرد آنها را تهدید نموده و نهایتاً اثربخشی سازمان ها را تحت تاثیر خود قرار داده است. هدف این پژوهش، مروری بر نتایج کمی مطالعات گذشته مربوط به بررسی تاثیر تنیدگی بر رفتار شهروندی سازمانی است تا با ترکیب نتایج آنها به نتیجه ای کلی و معتبرتر دست یافته و عوامل تعدیل گر موثر بر این رابطه را مورد شناسایی و تحلیل قرار دهد. پژوهش های انجام شده در رابطه با تاثیر تنیدگی بر رفتار شهروندی، به نتایج متفاوتی در مورد وجود یا عدم رابطه و یا حتی جهت رابطه بین این دو دست یافته اند. این پژوهش با استفاده از رویکرد فراتحلیل عواملی را که باعث تفاوت نتایج مطالعات گذشته شده اند، مورد بررسی قرار می دهد. براساس نتایج 169 مطالعه با 845 اندازه اثر، نتایج فراتحلیلی نشان داد که رابطه منفی معناداری ? = -0.21)) بین تنیدگی و رفتار شهروندی سازمانی وجود دارد اما چهار گروه از متغیرهای تعدیل گر شامل؛ متغیرهای مربوط به ساختار پژوهش، ویژگی های موضوع پژوهش، ویژگی های نمونه پژوهش و آزمودنی های پژوهش، این رابطه را تحت تأثیر قرار داده و تعدیل نموده اند.